We leven op land vol gif, met lijven met plastics en PFAS. Hoe kunnen we te midden van die ruïnes liefde en solidariteit vinden? Luca Hopman en Marguerite van den Berg zoeken in dit herfst issue naar lessen van voormoeders en hedendaagse heldinnen en leren hoe we de moed kunnen vinden om elkaar te beschermen.

‍

Wij zijn het kantoor voor feministische liefdesbrieven. We schrijven liefdesbrieven voor solidaire toekomsten. We schrijven ze voor jou. Voor ons. We hebben nood aan politieke liefde.

Ons kantoor viert feministische alternatieven voor uitbuiting en geweld. Alternatieven die zijn geweest, gemaakt of verzonnen. Toekomsten van solidariteit. Het kantoor doet aan liefde, niet aan afbouwkritiek. Het is een schrijfpraktijk, een netwerk, een schimmel, een improvisatie en een verzameling luchtkastelen ineen. Het gaat over het kennen van voormoeders en het zorgen voor kinderen. ^{lees volledige brief...}

‍

This is a lover letter we wrote for Dublin women organizers. Bernie and others organize against mould in housing. The love letter was published in a zine that we made with a team on the issue of Mould in public housing: Mould Works (June 2025). You can find the zine here. We made the zine with Anushka Dasgupta, Luca Hopman, Job van Aken, Gresa Gashi, Noortje van Amsterdam, Josien Arts and Marguerite van den Berg. Below you will find the text of the love letter ^{lees volledige brief...}

‍

Toen ik twaalf jaar oud was, in 1993, zond de VPRO een televisieserie uit over het leven van een bijstandsmoeder: Mus. Annet Malherbe speelde een moeder die met haar twee zoons in Amsterdam woonde en zich met veel humor staande hield. Wij keken thuis de serie met het hele gezin. Mus, zo leerde ik recenter, werd geschreven door Selma Vrooland, die lang zelf van de bijstand had geleefd met haar zoons en over haar leven in de jaren tachtig een column schreef in Vrij Nederland met de titel Onder aan de ladder, onder het pseudoniem M. Mus. De columns beleven hun veertigste verjaardag (een eerste bundel verscheen in 1984) en zijn het lezen nog altijd waard vanwege de humor en schrandere machtsanalyses. Met die analyses kunnen we ook naar onze tijd kijken. ^{lees volledige brief...}